Στον δρόμο τον ποτισμένο από βροχή,
συνοδοιπόροι διανύουμε τον εαυτό μας,
χαμένοι μέσα σε αυτόν.
Και πίσω μας αφήνουμε τη ζωή μας να συμβαίνει.
Ώσπου αυτός που αγαπάει περισσότερο,
κρατώντας την ομπρέλα, βρέχεται.
Τόκιο, Ιαπωνία
Χρόνια έψαχνε το μονοπάτι που οδηγεί στην πηγή. Κάποτε το βρήκε δένοντας μαντίλι
γύρω από τα μάτια του.
Νάρα, Ιαπωνία
Μια φευγαλέα πανδαισία ευχών
αποτυπωμένων πάνω στις κόκκινες πύλες.
Κάθε δευτερόλεπτο μια πύλη, χιλιάδες πύλες χιλιάδες δευτερόλεπτα να λούζεσαι ευχές και να βιώνεις
τη στιγμή που από πάντα ευχόσουν.
Φουσίμι Ινάρι, Κιότο, Ιαπωνία
Τα πράγματα γίνονται πιο όμορφα
με τα σημάδια της ηλικίας πάνω τους.
Και αν η ηλικία είναι η ύπαρξη του χρόνου, γιατί δεν τον επιβραδύνουμε για να αναλογιστούμε την ομορφιά;
